بهینه سازی توپولوژی سازه های دوبعدی پیوسته با استفاده از الگوریتم تکامل تفاضلی

چکیده در پروسه بهینه سازی توپولوژی سازه ها از روش های مختلفی برای حل مسائل استفاده میشود . یکی از این روش ها استفاده از الگوریتم های تکاملی است . الگوریتم های تکاملی بر پایه ایجاد جمعیت به عنوان مکانیزم هایی قوی برای پیدا کردن جواب های بهینه در مسائل پیچیده بهینه سازی شناخته میشوند.البته هنگام استفاده از این روش ها در بهینه سازی توپولوژی سازه های دو بعدی با مشکلاتی از قبیل محاسبات زیاد و زمان بر ، همگرایی نسبتاًَ ضعیف و خانه شطرنجی مواجه میشویم که در روش های به کار رفته در این پایان نامه سعی در رفع یا کاهش این مشکلات شده است. در این پایان نامه سعی شده است که از یکی از الگوریتم های تکاملی به نام الگوریتم تکامل تفاضلی برای بهینه سازی توپولوژی سازه های دو بعدی استفاده شود. البته در اینجا از فرم اصلاح شده این الگوریتم استفاده شده است. استفاده از الگوریتم های تکاملی خصوصاً این روش ، در تمام مسائل بهینه سازی بسیار ساده است و منتج به مقادیر بهینه عمومی در دامنه جستجو میشود. مسائل مورد بررسی در این پایان نامه حداقل سازی نرمی یک سازه (حداکثر سازی سختی) با شرط باقی ماندن حجم سازه در محدوده مجاز و حداقل سازی وزن سازه با شرط ماندن جابجایی سازه در محدوده مجاز است . این مسائل را برای چند سازه متفاوت اعمال میکنیم وبا استفاده از الگوریتم مورد نظر به حل آن می پردازیم . برای رفع مشکلات فوق الذکر از روشی هایی بنام روش شبکه بندی چندگانه یا حل با چند شبکه بندی مختلف والگوریتم تکامل تفاضلی سیمپلکس استفاده خواهیم کرد و در انتها خواهیم دید این الگوریتم روشی کارامد و موثر در حل مسائل بهینه سازی توپولوژی سازه های دو بعدی است .